Ustawa o pracowniczych planach kapitałowych wyraźnie wskazuje, że instytucją finansową prowadzącą rachunki PPK dla ich uczestników może być tylko:
– fundusz inwestycyjny zarządzany przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych, lub
– fundusz emerytalny zarządzany przez Powszechne Towarzystwo Emerytalne albo pracownicze towarzystwo emerytalne, bądź
– zakład ubezpieczeń.
Instytucje te muszą być wpisane do specjalnej ewidencji prowadzonej przez Polski Fundusz Rozwoju. Na dzień dzisiejszy znajduje się tam 15 podmiotów. Warto jednak przy tym wskazać, że nie każdy fundusz czy zakład ubezpieczeń może znaleźć się na tej liście. Przepisy prawa stanowią, że aby zostać wpisanym do tej ewidencji instytucja finansowa musi nadto spełnić trzy dodatkowe wymogi. Ich zrealizowanie ma zagwarantować, że środki gromadzone na rachunkach PPK pracowników będą dobrze zarządzane. Po pierwsze – wymóg doświadczenia. Ustawa nakazuje, aby podmiot ten posiadał co najmniej 3 – letnie doświadczenie w zakresie zarządzania funduszami inwestycyjnymi typu otwartego, funduszami emerytalnymi lub otwartymi funduszami emerytalnymi. Drugim wymaganiem jest posiadanie odpowiedniego kapitału własnego. Musi on wynosić co najmniej 25 milionów złotych, w tym co najmniej 10 milionów w środkach płynnych. Ostatnim kryterium jest posiadanie co najmniej ośmiu funduszy (lub subfunduszy), które będą stosowały odmienne zasady polityki inwestycyjnej uwzględniające różny wiek uczestników PPK (ustawa określa je mianem funduszy zdefiniowanej daty). Założenie programu jest bowiem takie, że na początku fundusze będą inwestować w bardziej ryzykowne instrumenty finansowe (jak akcje, prawa poboru, kwity depozytowe etc.), które mają przynosić potencjalnie większe zyski. Im bliżej zaś wieku emerytalnego to zgromadzone przez pracownika środki inwestowane będą w bezpieczniejsze instrumenty jak np. obligacje czy bony skarbowe. Wszystko po to, aby zminimalizować ryzyko utraty bądź pomniejszenia zaoszczędzonych sum. Stąd też ustawowy wymóg posiadania co najmniej ośmiu funduszy zdefiniowanej daty, które w różny sposób będą lokowały gromadzone środki.