Już coraz mniej czasu pozostało do 1 lipca 2019 roku, kiedy to część z polskich firm rozpocznie tworzenie u siebie pracowniczych planów kapitałowych. Nowego, długoterminowego systemu gromadzenia oszczędności emerytalnych pracowników w ramach trzeciego filaru systemu emerytalnego. Przypomnę tylko, że pierwszy filar tworzony jest przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, który na indywidualnym koncie gromadzi odprowadzane przez nas składki. Drugi tworzą jeszcze Otwarte Fundusze Emerytalne. Pisze „jeszcze”, gdyż o planach reformy systemu emerytalnego mówi się już głośno od dawna, a w poniedziałek 27 maja w wykazie prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów został opublikowany projekt ustawy mający na celu przekształcenie istniejących Otwartych Funduszy Emerytalnych w fundusze inwestycyjne zarządzające indywidualnymi kontami emerytalnymi. Fundusze te miałyby zarządzać aktywami obecnie zgromadzonymi w OFE, które zostałyby im przekazane do zarządzania. Trzeci zaś filar jest z założenia dobrowolny i ma służyć jako dodatkowe zabezpieczenie po przejściu na emeryturę w celu zapewnienia wyższej emerytury. Ten cel mają realizować właśnie Pracownicze Plany Kapitałowe.

Czym są więc Pracownicze Plany Kapitałowe?

Pracownicze Plany Kapitałowe (w skrócie PPK) to dobrowolny program stworzony w celu systematycznego gromadzenia oszczędności przez jego uczestnika z przeznaczeniem na ich wypłatę po osiągnieciu przez niego 60. roku życia. Jak zostało wskazane powyżej – ma on charakter całkowicie dobrowolny dla pracownika, co oznacza, że każdy, w każdej chwili może zrezygnować z wpłacania na swój rachunek PPK. Równocześnie jednak warto podkreślić, że dla pracodawcy ma on obowiązkowy charakter. Każdy więc podmiot zatrudniający co najmniej jedną osobę (z kilkoma małymi wyjątkami wskazanymi w ustawie, o których w późniejszym terminie) ma obowiązek wprowadzić u siebie PPK.

Program Pracowniczych Planów Kapitałowych – jak wskazuje jego nazwa – przeznaczony jest dla pracowników. Warto jednak podkreślić, że obejmuje on nie tylko pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę. Dotyczy on także osób, które po ukończeniu 18 roku życia wykonują pracę nakładczą (chałupniczą) czy świadczą swoją pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia czy innej umowy o świadczenie usług (czyli pracują na tzw. „umowach śmieciowych”). Program obejmuje także członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych lub spółdzielni kółek rolniczych. Obowiązuje on także członków rad nadzorczych wynagradzanych z tytułu pełnienia tej funkcji.

Obowiązek stworzenia i wprowadzenia PPK w przedsiębiorstwie obciąża pracodawcę. To pracodawca ma obowiązek podpisać umowę z wybraną instytucją finansową, która będzie zarządzała środkami pracowników. To także pracodawca będzie zobowiązany do ustalenia wysokości wpłaty i jej odprowadzenia do instytucji finansowej. Podkreślenia wymaga fakt, że środki wpłacane na rachunek PPK będą pochodziły z trzech źródeł – od pracodawcy, od pracownika oraz od państwa.